Η θεματική ενότητα «Βασικά Θέματα Στρατηγικής» δημιουργεί το απαραίτητο υπόβαθρο γνώσεων για διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων που καλύπτουν το φάσμα της ιστορίας των επιχειρήσεων, του μάρκετινγκ και των ποσοτικών μεθόδων, αναγκαίων για την λειτουργία της επιχείρησης.

Στην υποενότητα «Διοικητική Επιστήμη» παρουσιάζεται η  απαιτούμενη θεωρία και διά μέσου παραδειγμάτων, επίλυσης προβλημάτων, μεθόδων και χρήσης βιβλιοθηκών λογισμικού, παρέχεται στο σπουδαστή η δυνατότητα να αναπτύξει δεξιότητες στο σχηματισμό και την επίλυση επιχειρησιακών υποδειγμάτων και τη λήψη αποφάσεων. Καλύπτονται τα ακόλουθα αντικείμενα:

1. Γραμμικός Προγραμματισμός και εφαρμογές

• Η διοικητική επιστήμη στην κοινωνία της πληροφορίας και τη λήψη αποφάσεων. Υποδείγματα λήψης αποφάσεων
• Γραμμικός Προγραμματισμός, Δυϊκότητα και οικονομική σημασία, ευαισθησία
• Ακέραιος Προγραμματισμός και Εφαρμογές
• Προβλήματα δικτύων (τα προβλήματα μεταφοράς, διαμεταφοράς και ανάθεσης)
• Προγραμματισμός έργων
• Χρήση πακέτων λογισμικού για την επίλυση προβλημάτων Γραμμικού Προγραμματισμού

2. Θεωρία Αποφάσεων

• Θεωρία λήψης αποφάσεων
• Αβεβαιότητα και ανάλυση κινδύνου
• Πολυκριτήρια λήψη αποφάσεων
• Θεωρία Παιγνίων

3. Άλλα Θέματα

• Δυναμικός Προγραμματισμός (τα προβλήματα του περιοδεύοντος πωλητή, του άριστου φορτίου και της παραγωγής και αποθήκευσης)
• Αναλυτικές μέθοδοι διαχείρισης δεδομένων 

Στην υποενότητα «Αρχές Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής για Διευθυντικά στελέχη», γίνεται μια επισκόπηση των βασικών αρχών χρηματοοικονομικής και λογιστικής. Σκοπός του μαθήματος είναι η ανάπτυξη ενός πλαισίου για την αξιολόγηση των  επιχειρήσεων μέσα από τις δημοσιευμένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις και τη χρήση αυτών προκειμένου να ληφθούν ορθές αποφάσεις επενδυτικού αντικειμένου και περιεχομένου . Αναπτύσσονται βασικές έννοιες  που αφορούν  την περιουσιακή διάρθρωση μιας επιχείρησης (ενεργητικό, καθαρή θέση, υποχρεώσεις), καθώς και των προσδιοριστικών παραγόντων του οικονομικού της  αποτελέσματος (έσοδα, έξοδα). Παράλληλα, αναλύονται οι μέθοδοι παρουσίασης της σύγχρονης χρηματοοικονομικής ανάλυσης των λογιστικών καταστάσεων. Τέλος επεξηγούνται έννοιες που σχετίζονται με τη διαχρονική αξία του χρήματος καθώς και οι τρόποι που αξιολογούνται οι τα επενδυτικά σχέδια των οικονομικών μονάδων. Κατά την διάρκεια των διαλέξεων χρησιμοποιούνται τόσο πρακτικές εφαρμογές όσο και εφαρμοστικά παραδείγματα όπου απαιτείται. Καλύπτονται τα ακόλουθα αντικείμενα:

1. Εισαγωγικές έννοιες Λογιστικής
2. Βασικές Αρχές Λογιστικής
3. Λογιστικά γεγονότα, Καθολικά , Ισοζύγια
4. Οικονομικές καταστάσεις
5. Ανάλυση Βασικών Χρηματοοικονομικών Δεικτών
6. Διαχρονική Αξία Χρήματος
7. Βασικές κατηγορίες επενδυτικών αποφάσεων

Τέλος, στην υποενότητα «Ποσοτικές Μέθοδοι για Διευθυντικά Στελέχη» παρουσιάζεται το σύνολο των μεθόδων που είναι αναγκαίες για την ποσοτική έκφραση των επιχειρηματικών προβλημάτων και την υποστήριξη των σχετικών αποφάσεων και αποτελείται από δύο μέρη.

Στο πρώτο μέρος (των Μαθηματικών) καλύπτονται τα αντικείμενα:

1. Πραγματικοί αριθμοί (φυσικοί αριθμοί, ακέραιοι αριθμοί, ρητοί αριθμοί, άρρητοι αριθμοί), κανόνες για ανισότητες με πραγματικούς αριθμούς
2. Μιγαδικοί αριθμοί (ορισμός, μιγαδικό επίπεδο (επίπεδο Argand), μέτρο μιγαδικού αριθμού, πολική (τριγωνομετρική) μορφή μιγαδικού, εκθετική μορφή μιγαδικού, τύπος του Euler, συζυγής μιγαδικός, μιγαδικές ρίζες δευτεροβάθμιας πολυωνυμικής εξίσωσης, δυνάμεις μιγαδικών (τύπος του DeMoivre))
3. Συναρτήσεις (απεικονίσεις)/ορισμός, πεδίο ορισμού συνάρτησης (ορισμός), πεδίο ορισμού βασικών συναρτήσεων (πολυωνυμικές, ρητές, άρρητες, εκθετικές, λογαριθμικές, τριγωνομετρικές, αντίστροφες τριγωνομετρικές, υπερβολικές), αλγεβρικές και υπερβατικές συναρτήσεις, στοιχειώδεις συναρτήσεις
4. Όρια (όριο πολυωνυμικής συνάρτησης, όριο ρητής συνάρτησης, περιπτώσεις όπου το όριο δεν υπάρχει (π.χ. συνάρτηση μοναδιαίου βήματος ή συνάρτηση Heaviside), όρια με το
5. Συνέχεια συνάρτησης
6. Παράγωγοι (ορισμός παραγώγου σε σημείο, η παράγωγος ως συνάρτηση, τυπολόγιο-κανόνες παραγώγισης)
7. Μονοτονία (γνησίως αύξουσα συνάρτηση, γνησίως φθίνουσα συνάρτηση)
8. Τοπικά ακρότατα
9. Κριτήριο δεύτερης παραγώγου για τοπικά μέγιστα/ελάχιστα
10. Κυρτά-κοίλα (γνησίως κυρτή συνάρτηση, γνησίως κοίλη συνάρτηση)
11. Σημεία καμπής
12. Μερικές παράγωγοι/Ασκήσεις
13. Πίνακες [πράξεις με πίνακες (πρόσθεση πινάκων, πολλαπλασιασμός βαθμωτού επί πίνακα, γινόμενο πινάκων), ανάστροφος πίνακας, ειδικές μορφές τετραγωνικών πινάκων (διαγώνιος πίνακας, άνω τριγωνικός πίνακας, κάτω τριγωνικός πίνακας, συμμετρικός πίνακας, αντισυμμετρικός πίνακας, ταυτοτικός πίνακας)]
14. Ορίζουσα τετραγωνικού πίνακα, ιδιότητες οριζουσών
15. Αντίστροφος τετραγωνικού πίνακα (ο πίνακας adjoint)
16. Γραμμικά συστήματα εξισώσεων [απαλοιφή Gauss-Jordan, τύπος του Cramer (τετραγωνικά συστήματα)]

Το δεύτερο μέρος (της Στατιστικής) καλύπτει:

• τις βασικές συστατικές δομές της Στατιστικής.
• ειδικές γνώσεις Στατιστικής για την πρακτική της διοίκησης επιχειρήσεων.
•  τις μεθόδους Στατιστικής στην διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Τα αναμενόμενα μαθησιακά αποτελέσματα είναι:

• Γνώση των βασικών εννοιών της θεωρίας των πιθανοτήτων και της στατιστικής.
• Γνώση των βασικών στατιστικών μέτρων κεντρικής τάσης και διασποράς.
• Κατανόηση της μεθοδολογίας συλλογής, επεξεργασίας και παρουσίασης στατιστικών δεδομένων και τον τρόπο αξιοποίησης της παλινδρόμησης.

Ενδεικτικά, η καλυπτόμενη ύλη είναι:

1. ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Προκειμένου να αντληθούν πολύτιμες πληροφορίες από ένα πολυπληθές σύνολο δεδομένων και παράλληλα να αποκτηθεί μία συνολική εικόνα του φαινομένου στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα θα πρέπει αυτά να συνοψισθούν. Παρουσιάζονται, αφ’ ενός, οι διάφοροι τρόποι σύνοψης δεδομένων, και αφ’ ετέρου, η χρήση κατάλληλων για τη σύνοψη των δεδομένων αριθμητικών ποσοτήτων (στατιστικά μέτρα) οι οποίες προέρχονται από τα δεδομένα και προκύπτουν ως τιμές στατιστικών συναρτήσεων.

2. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ

Παρουσιάζονται οι βασικές έννοιες της Θεωρίας Πιθανοτήτων, όπως ενδεικτικά: Ορισμοί, Πράξεις με ενδεχόμενα, Αρχές Απαρίθμησης, Δεσμευμένη Πιθανότητα, Ανεξάρτητα Ενδεχόμενα.

3. ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ

Μέσω της Κανονικής Κατανομής παρουσιάζονται οι βασικές έννοιες των στατιστικών κατανομών, λόγοι και μέθοδοι χρήσης της Τυπικής κατανομή, και ελέγχου υποθέσεων.

4. ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ

Εισάγεται η έννοια της αριθμητικής συσχέτισης μεταξύ αίτιου και αιτιατού. Η Ανάλυση Παλινδρόμησης έχει ως στόχο την εκμάθηση επιλογής του κατάλληλου υποδείγματος το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση των τιμών της εξαρτημένης μεταβλητής για δεδομένες τιμές της ανεξάρτητης.